Γενική αρχή ενός προγράμματος είναι η προσαρμογή του στις
ανάγκες και τις δυνατότητες του ηλικιωμένου ατομου. Αυτό προκύπτει
από προσεκτικό ιατρικό έλεγχο που προηγείται. Καταλληλότερες
ασκήσεις είναι αυτές που απασχολούν κινητικά μεγαλύτερες μυϊκές
ομάδες. Αυτές είναι η βάδιση, το τζόκιν ο χορός και η
κολύμβηση.
Διαπιστώθηκε ότι η άσκηση μικρότερων μυϊκών ομάδων προκαλεί
μεγαλύτερη αύξηση της αρτηριακής πίεσης του αίματος. Γενικά
συνιστάται άσκηση διαρκείας 20-30 λεπτων, 2 φορές την εβδομάδα (μη
συνεχόμενες) ώστε να υπάρχει ωφέλεια. Για τα άτομα που μόλις
ξεκινάνε συνιστάται ασκησιολογιο διαρκείας 5-10 λεπτών, αυξανόμενο
προοδευτικά. Η ένταση της άσκησης καθορίζεται από τη δοκιμασία
κόπωσης που προηγείται. Η φυσιολογική καρδιακή συχνότητα κυμαίνεται
γύρω στο 60-80% της μέγιστης καρδιακής εκτός κι αν έχει διαγνωστεί
κάποιο πρόβλημα. (θεωρητική Μ.Κ.Σ =220-ΗΛΙΚΙΑ).
Σημαντική είναι η καλή προθέρμανση. Ισομετρικές και ήπιες
δυναμικές διατάσεις ενώ Θα πρέπει να αποφεύγονται γρήγορες και
απότομες κινήσεις. Οι ασκήσεις ισορροπίας και νευρομυικού
συντονισμού είναι απαραίτητες και πολύ ωφέλιμες για αυτές τις
ηλικίες. Οι ασκήσεις με τη μπάλα είναι ιδιαιτέρα προσφιλείς στους
ηλικιωμένους, ενώ παράλληλα βελτιώνουν τις νεύρο-μυϊκές
συντονιστικές ικανότητες τους. Τα διαλείμματα μεταξύ των ασκήσεων
πρέπει να είναι σαφώς μεγαλύτερα από τα καθιερωμένα, ώστε τα
διαφορά συστήματα να επανέλθουν προοδευτικά σε κατάσταση
ηρεμίας.
Οι ασκήσεις πρέπει να είναι ευχάριστες και ψυχαγωγικές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου