Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον και ο πολιτικός του αντίπαλος ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ σάρωσαν χθες τελευταία ημέρα, τη Βρετανία σε μία προσπάθεια να αποσπάσουν τις τελευταίες ψήφους των αναποφάσιστων, εν όψει της αυριανής εκλογικής αναμέτρησης που σύμφωνα με όλα τα δεδομένα θα είναι η πλέον αμφίρροπη των τελευταίων 41 ετών.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύεται από την εφημερίδα The Sun, οι Τόρις όπως και το Εργατικό Κόμμα εξασφαλίζουν το 33% των ψήφων, αποτέλεσμα που εμφανίζεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων και είναι προϊόν μίας υποτονικής προεκλογικής εκστρατείας μέσα σε μία ατμόσφαιρα γενικής δυσαρέσκειας απέναντι στους παράγοντες της πολιτικής σκηνής. Δημοσκόπηση του TNS φέρνει το Συντηρητικό Κόμμα να προηγείται, με 33%, κατά μία μονάδα, του εργατικού Κόμματος (32%).
Χωρίς την εξασφάλιση απόλυτης πλειοψηφίας στο βρετανικό Κοινοβούλιο, την επομένη των εκλογών της 7ης Μαΐου οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων θα είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν συμμαχίες με τους μικρότερους πολιτικούς σχηματισμούς για να συγκροτήσουν κυβέρνηση.
Για την αποφυγή ενός τέτοιου σεναρίου, ή τουλάχιστον για να εμφανισθούν σε θέση ισχύος σε περίπτωση διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού, ο Ντέιβιντ Κάμερον και ο Εντ Μίλιμπαντ έχουν οργώσει τη Βρετανία για να πείσουν τους αναποφάσιστους που ανέρχονται στο 20% του εκλογικού σώματος.
«Η Βρετανία βρίσκεται αντιμέτωπη με την προφανή επιλογή: ανάμεσα σε μία κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος που θα δώσει προτεραιότητα στους εργαζόμενους και μία κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος που θα δώσει προτεραιότητα στους προνομιούχους», επέμενε χθες στο Μπέρμιγχαμ ο Εντ Μίλιμπαντ, επισημαίνοντας και πάλι τις «υποσχέσεις που αθετήθηκαν από τους Τόρις για το τόσο πολύτιμο για τους Βρετανούς Σύστημα Υγείας, που «βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο».
Από την πλευρά του ο Ντέιβιντ Κάμερον επετέθη και πάλι κατά του αντιπάλου του σε συνέντευξή του στο Press Association: Ο Εντ Μίλιμπαντ «είναι μεγάλος πολέμιος της επιχειρηματικότητας και πιστεύω ότι είναι ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος για τη χώρα μας», δήλωσε ο πρωθυπουργός προειδοποιώντας για τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει ενδεχόμενη συμμαχία ανάμεσα στο Εργατικό Κόμμα και τους εθνικιστές του SNP της Σκωτίας, που αναμένεται να αποσπάσει περί τις 50 έδρες στο βρετανικό Κοινοβούλιο.
Ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν προειδοποίησε από την πλευρά του ότι μία νίκη των Εργατικών θα ακύρωνε «μέσα σε πέντε λεπτά» μεταρρυθμίσεις πέντε ετών, την ώρα που οι Τόρις έχουν βασίσει την προεκλογική τους εκστρατεία στην ανάκαμψη της βρετανικής οικονομίας, με τίμημα, απαντούν οι Εργατικοί, την αύξηση των ανισοτήτων.
Οι περισσότεροι επενδυτές ωστόσο μετριάζουν το μέγεθος του σοκ που θα αντιπροσώπευε για την βρετανική οικονομία η επιστροφή της αριστεράς στην εξουσία και προβάλλουν το γεγονός ότι οι Τόρις, με την υπόσχεσή τους για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την παραμονή ή μη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση αποτελούν επίσης πηγή αβεβαιότητας.
Έχοντας τηρήσει αρχικά περισσότερο αόριστη στάση ως προς το ενδεχόμενο συμμαχίας με το SNP, ο Εντ Μίλιμπαντ φάνηκε πιο κατηγορηματικός τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας δίνοντας την υπόσχεση ότι δεν θα διαπραγματευθεί με τους εθνικιστές της Σκωτίας, στόχος των οποίων παραμένει η αυτονομία.
Οι πιο αξιόπιστοι σύμμαχοι, τόσο για τους Τόρις όσο και για τους Εργατικούς, είναι οι Φιλελεύθεροι του Νικ Κλεγκ, που έχουν κυβερνήσει με το Συντηρητικό Κόμμα από το 2010 και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, χάνουν το ήμισυ της κοινοβουλευτικής δύναμης, κυρίως εξαιτίας αυτής της φθοράς της εξουσίας.
Ο ίδιος ο Νικ Κλεγκ δήλωσε, έπειτα από επίμονες ερωτήσεις στο ραδιοφωνικό δίκτυο BBC4, ότι θα διαπραγματευθεί κατά προτεραιότητα με το κόμμα που θα έχει την «καλύτερη εντολή» από τις κάλπες, δηλαδή τις περισσότερες έδρες. Ανεξαρτήτως ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών.
Ο ηγέτης των Φιλελευθέρων προειδοποίησε για τους κινδύνους που προέρχονται από το σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας που δεν θα περιλαμβάνει το κόμμα του. «Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Βρετανία είναι μία δεύτερη ψηφοφορία πριν από τα Χριστούγεννα», προειδοποίησε.
Η τελευταία φορά που δύο ψηφοφορίες στις βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στη Βρετανία ήταν το 1974. Εδώ και 41 χρόνια, η πρώτη ψηφοφορία δεν έδωσε απόλυτη πλειοψηφία εδρών στο Κοινοβούλιο στους Τόρις ή στους Εργατικούς και τελικά το Εργατικό Κόμμα επικράτησε βραχεία κεφαλή κατά τη δεύτερη ψηφοφορία τον Οκτώβριο.
Το βρετανικό παζλ
Ασαφές παραμένει το πολιτικό σκηνικό στη Βρετανία. Το σίγουρο είναι ότι εξακολουθεί να παραμένει δύσκολο το ενδεχόμενο επανάληψης του σεναρίου του 2010, δηλαδή το σχηματισμό, εκ νέου, κυβέρνησης συνασπισμού Συντηρητικών και Φιλελευθέρων Δημοκρατών. Στους κόλπους και των δύο αυτών κομμάτων καταγράφονται τεράστιες αντιδράσεις οι οποίες θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους ηγέτες τους. Το μεγάλο πρόβλημα θα το έχει ο Νικ Κλεγκ, ηγέτης των Φιλελευθέρων, ο οποίος, είναι κοινό μυστικό, ότι προσωπικά θα ήθελε μια νέα κοινή πενταετή πορεία με τον Ντέιβιντ Κάμερον. Εντούτοις κορυφαία στελέχη του κόμματος, όπως ο Βινς Κέιμπλ καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων απορρίπτουν κάθε περαιτέρω επαφή με τους Τόριδες κυρίως λόγω της αντίθεσης τους στο Δημοψήφισμα για την Ευρώπη στο οποίο έχει δεσμευτεί ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Εκ των πράγματων στο ευθραυστο σκηνικό μπαίνουν το ευρω-σκεπτικιστικό Κόμμα της Ανεξαρτησίας (UKIP) του Νάιτζελ Φάρατζ και το SNP, το Εθνικιστικό Κόμμα της Σκωτίας, το οποίο αναμένεται να σαρώσει στις τοπικές εκλογές σε βάρος των Εργατικών.Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτή τη φορά ο Φάρατζ δεν θα επαναλάβει την επιτυχία των ευρω-εκλογών, αλλά δεν αποκλείεται να αναδειχθεί τρίτο κόμμα, ξεπερνώντας τους συγκυβερνώντες Φιλελεύθερους του Νικ Κλεγκ.
Το συντηρητικό κόμμα του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον «έχει και δεν έχει» αποκλείσει μία συμμαχία με τους ευρω-σκεπτικιστές του Νάιτζελ Φάρατζ.Ωστόσο και το Εργατικό Κόμμα θα έχει τα δικά του μετεκλογικά προβλήματα. Σε περίπτωση νίκης, το πιο σημανικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει ο επικεφαλής του κόμματος Εντ Μίλιμπαντ, είναι αν θα τολμήσει μία συμμαχία με το Εθνικιστικό Κόμμα της Σκωτίας.
Ένα κοινοβούλιο χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία, φυσικά, δεν θα αποτελούσε πρωτόγνωρο φαινόμενο. Ούτε στις εκλογές του 2010 κέρδισε κάποιο κόμμα την πλειοψηφία των εδρών. Το 2010, το μεγαλύτερο κόμμα, οι Συντηρητικοί, και το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, παρήγαγαν ξεκάθαρη πλειοψηφία στην Βουλή των Κοινοτήτων, σχηματίζοντας έναν συνασπισμό που, παρά τις ποικίλες δυσκολίες που αντιμετώπισε, κατάφερε να διαρκέσει πέντε χρόνια. Εκτός κι αν το Συντηρητικό και το Εργατικό κόμμα αποφασίσουν να συνεργαστούν (ενδεχόμενο που έχει περίπου τις ίδιες πιθανότητες να συμβεί με κάποια σύμπραξη δυνάμεων μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών), μια διμερής συμφωνία μπορεί να μην είναι αρκετή για τον σχηματισμό κυβέρνησης αυτή την φορά.
Και, δεδομένου ότι οι περισσότερες από αυτές τις διάφορες μετεκλογικές συμφωνίες αποτελούν συμβάσεις στις οποίες ένας συνδυασμός κομμάτων συνεργάζεται με κάποιον τρόπο για να περάσει την γραμμή του τερματισμού χωρίς να καταφέρει να συλλέξει κάποια ιδιαίτερα μεγάλη πλειοψηφία, τα επόμενα χρόνια θα μπορούσαν κάλλιστα να συνίστανται από μια σχεδόν σταθερή διαδικασία σύναψης συμφωνιών, διαπραγματεύσεων και συμβιβασμών. Με άλλα λόγια, η διασκέδαση δεν θα σταματήσει τον Μάιο.
Οι βρετανικές εκλογές σε αριθμούς
Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα οι Βρετανοί για να εκλέξουν τους βουλευτές τους για μια πενταετή θητεία. Ακολουθούν μερικοί αριθμοί που συνοψίζουν την προεκλογική εκστρατεία:
37: Ο αριθμός των ημερών που διήρκεσε η επίσημη προεκλογική εκστρατεία, η οποία άρχισε στις 30 Μαρτίου μετά τη διάλυση της Βουλής των Κοινοτήτων. Πρόκειται για την πιο μακροχρόνια προεκλογική εκστρατεία στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Βρετανίας. Το ρεκόρ κατείχε έως τώρα η προεκλογική εκστρατεία του 1987, που είχε διαρκέσει 26 ημέρες.
650: Ο αριθμός των εδρών της Βουλής των Κοινοτήτων. Το θέμα του προέδρου της έχει λυθεί, καθώς κανένας σοβαρός υποψήφιος δεν εμφανίσθηκε εναντίον του νυν προέδρου του σώματος, του Συντηρητικού Τζον Μπέρκοου, η προεδρία του οποίου θα συνεχισθεί στη νέα Βουλή των Κοινοτήτων.
81: Ο αριθμός των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύθηκαν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, έως τις 5 Μαΐου.
30: Ο αριθμός των δημοσκοπήσεων που δίνουν προβάδισμα στους Συντηρητικούς του απερχόμενου πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον.
37: Ο αριθμός των δημοσκοπήσεων που δίνουν αντιθέτως προβάδισμα στο Εργατικό Κόμμα του Εντ Μίλιμπαντ.
3.971: Ο συνολικός αριθμός των υποψηφίων σ' αυτές τις βουλευτικές εκλογές. Είναι 162 λιγότεροι από το ρεκόρ των εκλογών του 2010, στις οποίες συμμετείχαν 4.133 υποψήφιοι.
26,1%: Είναι το ποσοστό των γυναικών υποψηφίων. Είναι μεγαλύτερο από το 21,1% του 2010. Οι Πράσινοι είναι αυτοί που έχουν περιλάβει στα ψηφοδέλτιά τους τις περισσότερες γυναίκες (ποσοστό 37% επί του συνόλου των υποψηφίων του κόμματος). Το UKIP είναι αυτό που κατεβάζει τις λιγότερες (12%). Το απερχόμενο κοινοβούλιο αριθμούσε 143 γυναίκες βουλευτές.
72: Πρόκειται για τον αριθμό των περιθωριακών κομμάτων που δεν κατεβάζουν παρά έναν μόνο υποψήφιο.
485.012: Είναι ο αριθμός των ψηφοφόρων που εγγράφηκαν στους καταλόγους μόνο στις 20 Απριλίου, την ημερομηνία που έληγε η προθεσμία για να το πράξουν. Περίπου 2 εκατ. νέοι ψηφοφόροι εγγράφηκαν στους βρετανικούς εκλογικούς καταλόγους από τα μέσα Μαρτίου μέχρι στις 20 Απριλίου σε μια χώρα όπου η αποχή έφθασε το 35% στις βουλευτικές εκλογές του 2010 και το 38% το 2005.
15%: Είναι το ποσοστό των ψηφοφόρων που έχουν ψηφίσει ήδη με επιστολική ψήφο.
4.658.499: Είναι το ποσό σε στερλίνες (αντιστοιχεί σε 6,3 εκατ. ευρώ) που συγκεντρώθηκε από το Εργατικό Κόμμα στη διάρκεια της επίσημης προεκλογικής εκστρατείας. Οι Συντηρητικοί συγκέντρωσαν 3.456.000 στερλίνες (4,67 εκατ. ευρώ) στη διάρκεια της ίδιας περιόδου, το UKIP 1,61 εκατ. στερλίνες και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 234.000 στερλίνες.
18,3 εκατ.: Είναι ο συνολικός αριθμός των πολιτών που παρακολούθησαν τα διάφορα ντιμπέιτ που οργανώθηκαν από τα τηλεοπτικά δίκτυα BBC και ITV.
sofokleousin.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου