Το τέρας του αλβανικού εθνικισμού ξυπνά στα Βαλκάνια


Διαβάστε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του CRASH για την παρασκηνιακή δράση της αλβανικής ηγεσίας που δείχνει συντονισμένη με την Άγκυρα

O χάρτης της Αλβανίας, που ανέμιζε το τηλεχειριζόμενο αεροπλανάκι, είχε πάνω του όλη… την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και την Κέρκυρα! Φυσικά, δεν έλειπε και το Κοσσυφοπέδιο, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η γνωστή έκρηξη στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Σερβίας-Αλβανίας. Πρωταγωνιστής σε όλο αυτό το εθνικιστικό παραλήρημα, που προκάλεσε φωτιές στις εξέδρες, συμπλοκές μεταξύ Σέρβων και Αλβανών φιλάθλων και διακοπή της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης μεταξύ των δύο κρατών, ο αδελφός του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Το παλικάρι, που σκέφτηκε όλη αυτή την προβολή του νέου χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», ήταν ο Όλσι Ράμα. Ασφαλώς, δεν ήταν μια ενέργεια που πήγασε μέσα από φίλαθλα αισθήματα στήριξης των χρωμάτων της πατρίδας του. Είχε έντονο μεγαλοϊδεατισμό, υπερεθνικιστική έξαρση και εξέφρασε τις μύχιες σκέψεις, βλέψεις και προσδοκίες της σημερινής αλβανικής ηγεσίας για αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια και ειδικότερα εις βάρος της Ελλάδος.

Εδώ, πρέπει να σημειώσουμε ότι οι προκλήσεις εις βάρος της ελληνικής μειονότητας στον αλβανικό Νότο (στη Βόρειο Ήπειρο) πολλαπλασιάζονται, και φαίνεται πλέον διά γυμνού οφθαλμού (παρά τις υφέσεις και εξάρσεις στις σχέσεις Αθηνών και Τιράνων) ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σταθερό σχέδιο-επιχείρηση πογκρόμ κατά των Ελλήνων. Δηλαδή, να τρομοκρατηθούν, να φοβηθούν και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, προκειμένου να βρουν ασφαλέστερους τόπους διαβίωσης και επιβίωσης. Φυσικά, και τα Τίρανα, όπως και η Άγκυρα, εκμεταλλεύονται πλήρως τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα λόγω μνημονιακής κατοχής, αλλά και έλλειψης εθνικής συνεννόησης. Αντιλαμβάνονται και αυτοί ότι η πολιτική «Βαβυλωνία» αποδυναμώνει τις αντιστάσεις τόσο στην άμυνα της χώρας όσο και στις σχέσεις της με τον διεθνή περίγυρο και τους ισχυρούς της περιοχής.

Το CRASH φέρνει στο φως, με αποκαλυπτικά στοιχεία, όλη αυτή την επιχείρηση, η οποία ξετυλίγεται εντονότερα επί των ημερών του Έντι Ράμα. Που, ενώ προβάλλεται ως ιδιαίτερα προοδευτικό άτομο, εμφανίζει ως Ιανός το πρόσωπο ενός υπερεθνικιστή ηγέτη, που έχει στενές σχέσεις με την Ουάσιγκτον και την Άγκυρα, και προωθεί την ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας».

Οι Σέρβοι εμφάνισαν 32χρονο Αλβανό, κάτοικο Ιταλίας, ως τον άνθρωπο που οδήγησε με τηλεχειριστήριο το ελικοπτεράκι με την προκλητική σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» πάνω από το γήπεδο του Βελιγραδίου. Οι ίδιοι επιμένουν ότι είχε άμεση σχέση και συνεργασία με τον αδελφό του Αλβανού πρωθυπουργού Όλσι Ράμα, στοιχείο που προδίδει ξεχωριστή πολιτική διάσταση στο όλο θέμα.

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι αδελφοί Ράμα τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη, όχι για το ποδόσφαιρο, αλλά για το μπάσκετ. Αμφότεροι αγωνίσθηκαν στην ομάδα μπάσκετ της Διναμό Τιράνων, ενώ ο Έντι έχει φορέσει και τη φανέλα της Εθνικής Αλβανίας. Θεωρούνται δυτικοτραφείς, αφού ο ‘Εντι έζησε πολλά χρόνια στο Παρίσι και ο Όλσι στις ΗΠΑ.

CRASH_alvania2

Ο Όλσι πίσω από τα επεισόδια
Οι Σέρβοι ισχυρίζονται ότι ο 45χρονος ‘Ολσι υποστηρίζεται και κατευθύνεται από Αμερικανούς και συμπεριλήφθηκε στη 40μελή αλβανική ποδοσφαιρική αποστολή χωρίς να φέρει κάποια επίσημη ποδοσφαιρική ή άλλη ιδιότητα, ενώ φημολογείται ότι για να του επιτραπεί η είσοδος στο γήπεδο μεσολάβησαν τέσσερις διπλωμάτες μεγάλων δυτικών χωρών. Αν αληθεύει το τελευταίο, ο αδελφός και σύμβουλος επικοινωνίας του Αλβανού πρωθυπουργού φαίνεται να επέδειξε μια ιδιαίτερη και περίεργη επιμονή να ταξιδεύσει στο Βελιγράδι και να εισέλθει στο γήπεδο, η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από κάποια σχέση του ή ξεχωριστή αγάπη, ή έλξη για την αλβανική ποδοσφαιρική ομάδα. Σε κάθε περίπτωση, ο ‘Ολσι Ράμα, μεθοδευμένα ή ακουσίως, αναδείχθηκε πρωταγωνιστής ενός επεισοδίου που έχει προκαλέσει μεγάλο θόρυβο και αντιπαραθέσεις, πέρα από τη σχέση του ή όχι στο όλο περιστατικό με τον τηλεκατευθυνόμενο ιπτάμενο μηχανισμό, που μετέφερε το αλβανικό εθνικιστικό σύμβολο.

Ανεξάρτητα από όσα υποστηρίζουν οι Σέρβοι, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο ‘Ολσι Ράμα δημιούργησε και διατηρεί πολύχρονες σχέσεις με τους Αμερικανούς. Παρόλο που η οικογένειά του ήταν συνδεδεμένη με το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και το ΚΚ Αλβανίας, από το 1992 και με την κατάρρευση του καθεστώτος ανέλαβε επικεφαλής στο ίδρυμα «Ανοικτή Κοινωνία», με χρηματοδότη τον Τζορτζ Σόρος.

Στο Ντιτρόιτ 14 χρόνια
Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1997 για να μεταβεί στη συνέχεια στις ΗΠΑ και σε μια εποχή ιδιαίτερα κρίσιμη για την Αλβανία και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Παρέμεινε στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ για περίπου 14 χρόνια, χρονικό διάστημα κατά το οποίο και ο γιος του Κριστάκ Ράμα εργάσθηκε ως project manager στο ινστιτούτο κατά του καρκίνου «Kamaros», καθώς και σε εταιρείες ιατρικής τεχνολογίας. Το έτος 2011, επέστρεψε στην Αλβανία και ανέλαβε σύμβουλος επικοινωνίας του αδελφού του, Έντι, ο οποίος απέβλεπε στην πρωθυπουργία, την οποία τελικά κέρδισε στις βουλευτικές εκλογές του 2013. Επιστρέφοντας στα Τίρανα και έχοντας αμερικανική υπηκοότητα και διαβατήριο, φέρεται να εργάσθηκε στην εταιρεία Delphinus Medical Technologies, ενώ κατά τους τελευταίους μήνες διευθύνει την εταιρεία Pegasus Communications, συγχρόνως και παράλληλα πάντοτε με τις επικοινωνιακές του υπηρεσίες στον αδελφό του Αλβανό πρωθυπουργό.

Μετά τη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας, Αλβανοί εθνικιστές δημιούργησαν επεισόδια εις βάρος μελών της ελληνικής εθνικής μειονότητας στο χωριό Δερβιτσάνη, γεγονός για το οποίο ο ‘Ελληνας πρέσβης στα Τίρανα επέδωσε διάβημα διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας.

Κρατική πολιτική η εθνικιστική έκρηξη
Το συγκεκριμένο γεγονός-επεισόδιο στο Βελιγράδι μπορεί να αποτελεί μέρος οργανωμένου σχεδίου Αλβανών εθνικιστών, με στόχο να προκληθεί ένταση και το θέμα να λάβει έκταση, που σίγουρα εξυπηρετεί την προβολή των σκοπών του. Θα πρέπει να επισημανθεί, πάντως, ότι ενώ στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες η εθνικιστική έξαρση ανήκει ή διακρίνει μικρές ή μεγάλες πολιτικές ομάδες, στην Αλβανία μάλλον αποτελεί επίσημη κρατική πολιτική.

Η ιδέα της ενοποίησης όλων των διάσπαρτων Αλβανών σε ένα μεγάλο κράτος προέκυψε από τις αποφάσεις της «Λίγκας του Πρίζρεν», το έτος 1878, παρέμεινε ζωντανή και σήμερα εμφανίζεται εκ νέου, περισσότερο έντονη και ενισχυμένη, σε αντίθεση με αντίστοιχες ιδέες άλλων γειτονικών εθνών για «Μεγάλη Ελλάδα», «Μεγάλη Σερβία», «Μεγάλη Βουλγαρία», που παρήκμασαν και τελικά μάλλον ξεχάσθηκαν. Διαχρονικά, αυτή η εκδοχή υποστηρίχθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Αυστροουγγαρία, τη φασιστική Ιταλία και το Γ’ Ράιχ.
Η συγκεκριμένη αλβανική επιδίωξη για δημιουργία «Μεγάλης Αλβανίας» αναζωπυρώθηκε με τον διαχωρισμό του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, όταν τέθηκε ζήτημα ένωσής του με την Αλβανία, αφού στην ουσία δεν μπορούν να υπάρξουν σύνορα μεταξύ τους, στοιχείο που, σε συνδυασμό με το ότι το ίδιο περίπου ισχύει και με την πΓΔΜ, οδηγεί στη φυσική δημιουργία ενός ενιαίου οικονομικού χώρου στην περιοχή.

Η όλη, πάντως, ιδέα και προσπάθεια βασίζεται στην αντίληψη του κάθε Αλβανού ότι η χώρα τους είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που περιβάλλεται από επίσης Αλβανούς, του Κοσσυφοπεδίου, του Μαυροβουνίου και της πΓΔΜ, ενώ άκρως προκλητικά συμπεριλαμβάνουν στην ίδια κατηγορία και τους Αλβανούς που βρίσκονται ευκαιριακά και εργάζονται στην Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς τους ως αλβανική μειονότητα στη χώρα μας.

Ισχυρές «πλάτες»
Γενικά, το όλο περιφερειακό σχέδιο για «Μεγάλη Αλβανία» φαίνεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη, αφού οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν αντιδρούν, ενώ η σημερινή Αλβανία έχει τη σαφή υποστήριξη των ΗΠΑ και ορισμένων ευρωπαϊκών και μουσουλμανικών χωρών. Η Σερβία βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αφού η περιοχή του Πρέσεβο ίσως και αυτή αποσχισθεί σύντομα, αλλά πιο ευάλωτη είναι η θέση και η ύπαρξη της πΓΔΜ, ενώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι τα γεγονότα στο Βελιγράδι επηρέασαν και τους Αλβανούς του Μαυροβουνίου, όπου εντοπίσθηκαν προκλήσεις.

Αλβανοί διαμένοντες στο εξωτερικό και εμφανιζόμενοι ως διανοούμενοι και γνωρίζοντες Ιστορία φέρεται να έχουν δημιουργήσει μια άτυπη ομάδα-οργάνωση, που έχει καταφέρει να συσπειρώσει αρκετούς Αλβανούς της διασποράς προς την κατεύθυνση ανάληψης οργανωμένων προσπαθειών για εδαφική αποκατάσταση της Αλβανίας στα «φυσικά της σύνορα», έχοντας καταφέρει συγχρόνως να εξασφαλίσει και οικονομική ενίσχυση. Η συγκεκριμένη ομάδα ισχυρίζεται ότι η Αλβανία αδικήθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, το έτος 1913, κατά τον καθορισμό των συνόρων στα Βαλκάνια και θα πρέπει να αποκατασταθεί αυτή η αδικία. Προς τούτο, γίνεται αναφορά σε μια χωρισμένη σε πολλά κομμάτια Αλβανία, συγκρίνοντας και χαρακτηρίζοντας την περίπτωσή της ως ανάλογη με εκείνη της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας, που ενώθηκαν και δημιουργήθηκε η ενιαία Γερμανία. Η ομάδα ισχυρίζεται ότι συγκέντρωσε στοιχεία και θα ενημερώσει σχετικά Διεθνείς Οργανισμούς και μεγάλες χώρες-δυνάμεις, ενώ φέρεται να έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη μεγάλου αριθμού βουλευτών όχι μόνο της Αλβανίας, αλλά και των Αλβανών βουλευτών των Σκοπίων και του Μαυροβουνίου.

Ελληνική αδράνεια από το 1940
Αναμφισβήτητα, κάποιοι αλβανικοί κύκλοι προωθούν το συγκεκριμένο θέμα, εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια της χώρας μας να απαιτήσει διευθέτηση του Βορειοηπειρωτικού, σύμφωνα με τη δυνατότητα που της παρέχεται από τη σχετική απόφαση των 4 Μεγάλων Δυνάμεων-νικητριών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η όλη κατάσταση, όμως, φαίνεται ότι καθίσταται περισσότερο σοβαρή και απειλητική για τις γειτονικές χώρες, και βεβαίως και για την Ελλάδα, από το γεγονός ότι Αμερικανοί και Αλβανοί επιβεβαιώνουν συνεχώς τις καλύτερες μεταξύ τους σχέσεις. Με αυτό το σκεπτικό δικαιολογούνται εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ, στην επιδίωξή τους για απόλυτο έλεγχο των μεγάλης στρατηγικής σημασίας Βαλκανίων, επιθυμούν έναν ισχυρό και τυφλά αφοσιωμένο σύμμαχο στην περιοχή, στοιχεία που μπορεί να διαθέτει και να συγκεντρώσει, σε απόλυτα ικανοποιητικό βαθμό, μια ισχυρή και μεγάλη Αλβανία.

Η ιδέα, λοιπόν, της «Μεγάλης Αλβανίας» ή, όπως υποστηρίζουν οι λιγότερο προκλητικοί κύκλοι, της «Φυσικής Αλβανίας», φαίνεται να φουντώνει στην πολυταραγμένη γειτονιά μας και, δυστυχώς, η Ελλάδα δεν αποδίδει και στο θέμα αυτό την ανάλογη σοβαρότητα και σημασία, ενώ συγχρόνως χρηματοδοτεί με ποικίλους τρόπους την αλβανική οικονομία. Από τη μεριά, όμως, των Αλβανών και των εκάστοτε κυβερνήσεών τους, συντηρείται μεθοδικά και προκλητικά το θέμα των Τσάμηδων, εκπρόσωποι κομμάτων υπαινίσσονται ύπαρξη αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα, ενώ συγχρόνως και με κάθε τρόπο καταπιέζουν και εκφοβίζουν τους αριθμητικά φθίνοντες και εναπομείναντες στα εδάφη τους Βορειοηπειρώτες.

Πάντα διστακτική η χώρα μας σε τέτοιου είδους θέματα, όπως δυστυχώς σε όλα τα μεγάλα εθνικά μας θέματα, αρκείται σε κάποιες ήπιες και γενικές δηλώσεις κάποιων κυβερνητικών αξιωματούχων, ουδέποτε προβάλλοντας σωστά και έντονα τον προδοτικό και εγκληματικό ρόλο των δωσίλογων Τσάμηδων, ούτε διεκδικώντας δυναμικά τα δίκαια του Ελληνισμού της Αλβανίας, που αποτελεί το μόνο υπαρκτό μειονοτικό ζήτημα στις ελληνο-αλβανικές σχέσεις και δεν μπορεί να υπάρξει σχέση, σύγκριση και αναφορά στους τίμιους και εργατικούς Αλβανούς που βρίσκονται και εργάζονται στη χώρα μας, ως αποτελούντες αλβανική μειονότητα. Οι τελευταίοι, όμως, και σε σχέση με τον αλβανικό δημογραφικό καλπασμό και την εθνική μας πληθυσμιακή συρρίκνωση, ίσως να αποτελούν μια βραδυφλεγή βόμβα στα σπλάχνα της φυλής μας.

Η πρόκληση με τους Τσάμηδες
Πιο συγκεκριμένα, για την Ελλάδα η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» μπορεί να συσχετισθεί ευθέως με το ζήτημα των Τσάμηδων, το οποίο επιμελώς και προκλητικά συντηρούν όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις, στοιχειώδη απόδειξη του οποίου αποτελεί το γεγονός ότι η αλβανική Βουλή έχει καθιερώσει την 27η Ιουνίου ως ημέρα «γενοκτονίας» των Τσάμηδων.

Αντί να έχουν αποσταλεί στην Τουρκία βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής λόγω μιας μάλλον χαριστικής και επιπόλαιης απόφασης της τότε ελληνικής ηγεσίας, δηλώνοντας ότι είναι Έλληνες, αλλά ουδέποτε αυτό το αισθάνθηκαν.

Κατά την περίοδο της Κατοχής, συμπαρατάχθηκαν με τους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές, ενώ αποδεδειγμένα συνεργάσθηκαν σε διώξεις και μαζικές εκτελέσεις Ελλήνων, με πιο γνωστή εκείνη των 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθιάς, τον Σεπτέμβριο του 1943. Έχουν εκδοθεί χίλιες επτακόσιες και πλέον δικαστικές αποφάσεις εις βάρος των Τσάμηδων για εγκλήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου, με ποινές για πολλούς εξ αυτών θανατικές και αφαίρεση της ιθαγένειας. Κατέφυγαν, στη συνέχεια, στην Αλβανία, απ’ όπου διαχρονικά και αρμοδίως καθοδηγούμενοι, υποκινούμενοι και υποστηριζόμενοι διεκδικούν περιουσίες σε περιοχές της Θεσπρωτίας, θέτοντες ακόμα και ζήτημα αλβανικού «ολοκαυτώματος».

Η απειλητική ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» θα έπρεπε να θορυβήσει και να αφυπνίσει το κράτος της πΓΔΜ, που επιμένει να χρησιμοποιεί ένα ψεύτικο όνομα και μια ψεύτικη ταυτότητα, προβάλλοντας έναντι της χώρας μας αδικαιολόγητη επιθετικότητα και παντελώς αβάσιμες αλυτρωτικές διαθέσεις και αξιώσεις, τη στιγμή που ο χάρτης της «Μεγάλης-Φυσικής Αλβανίας» συμπεριλαμβάνει ακόμα και την πρωτεύουσά τους, τα Σκόπια. Ακόμα, μια τυχόν μεγάλη και ισχυρή Αλβανία θα μπορεί να μεταβληθεί σε μια ανεξέλεγκτη φωτιά ισλαμιστικών στοιχείων και να αποτελέσει μια σοβαρή εστία απειλής για τις δυτικές χώρες, ακόμα και για το Ισραήλ.

Ιμπεριαλισμός και κοιτάσματα
Κάποιοι πολιτικο-οικονομικοί αναλυτές αποδίδουν τις αλβανικές ιμπεριαλιστικές διαθέσεις για δημιουργία της «Φυσικής Αλβανίας» και στα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων που φέρεται, σύμφωνα με μετρήσεις MAD (Magnetic Anomaly Detection), να υπάρχουν κάτω από ολόκληρο σχεδόν το έδαφος της πΓΔΜ, καθώς και σε άλλα τμήματα του «μεγάλου χάρτη», στον οποίο περιέχεται και ένα μέρος της Βόρειας Ελλάδας, που συμπτωματικά αποτελεί επέκταση των αλβανικών κοιτασμάτων.

Μια πιο χαλαρή διάσταση αλβανικής εθνικιστικής ιδέας αποτελεί η οικονομική ένωση των αλβανόφωνων περιοχών, δηλαδή της Αλβανίας, του Κοσσυφοπεδίου, των Σκοπίων και του Μαυροβουνίου, η οποία δεν προβλέπει αλλαγή συνόρων, αλλά πολλοί εκτιμούν ότι μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας».

CRASH_alvania3

Διείσδυση της Τουρκίας
Ένα στοιχείο που δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορη την Ελλάδα είναι η συστηματική διείσδυση της Τουρκίας στους τομείς της οικονομίας και της εκπαίδευσης στην Αλβανία, ενώ πολλοί διπλωμάτες διαβλέπουν υπαγωγή της Αλβανίας, του Κοσόβου και της Βοσνίας στην τουρκική ζώνη επιρροής, προοπτικές που παραπέμπουν στη δημιουργία ισλαμικού τόξου Τουρκίας-Αλβανίας-Βοσνίας και στην επιστροφή των Τούρκων στα Βαλκάνια, σύμφωνα με το νεο-οθωμανικό δόγμα Νταβούτογλου.

Ωστόσο, αρκετοί πολιτικοί αναλυτές έχουν την άποψη ότι το περιστατικό με τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» πάνω από το γήπεδο του Βελιγραδίου αποτελεί ενέργεια κάποιων δυνάμεων και κέντρων, που φροντίζουν να φορτίζουν, κατά διαστήματα, την περιοχή με ένταση, ώστε να εξασφαλίζουν ρόλο και λόγο και έτσι να εφαρμόζεται η προσφιλής τακτική τους «διαίρει και βασίλευε».

Αντικειμενικά, πάντως, διαπιστώνεται ότι πολλά χρόνια προβλήματα και διαφορές στα Βαλκάνια οφείλονται στις συνθήκες ειρήνης, με τις οποίες δημιουργήθηκαν τα εθνικά κράτη στα Βαλκάνια. Συνθήκες που διαμόρφωσαν κρατικές οντότητες με πολλές θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες και οι οποίες κάποια στιγμή θα δημιουργούσαν προβλήματα.

Τόσο το Βελιγράδι όσο και τα Τίρανα επιδιώκουν την ένταξή τους στην ΕΕ και γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν θα πρέπει να συνεχισθεί και να συντηρηθεί κλίμα έντασης μεταξύ τους, αφού αυτό ζημιώνει και τις δύο πλευρές. Εκτιμάται, λοιπόν, ότι σύντομα θα «ξεχασθεί» το συγκεκριμένο περιστατικό στο Βελιγράδι, αλλά η ιδέα της «Μεγάλης-Φυσικής Αλβανίας» θα επανέλθει και πάλι σύντομα, με κάποιον άλλο και ίσως πιο προωθητικό και αποτελεσματικό τρόπο.

Οι προκλήσεις κατά της Ελλάδος
Γενικά, στα βορειοδυτικά σύνορά μας, η Αλβανία ουδέποτε επέδειξε φιλικές διαθέσεις από της συστάσεώς της, ενώ αποδείχθηκε και για όλους τους γείτονές της κράτος-πρόβλημα. Με τις άκρως ικανοποιητικές για το αλβανικό έθνος εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια, η προς την Ελλάδα αντιπαλότητα ενισχύθηκε και ενισχύεται. Επιπρόσθετα, η χωρίς κανένα αντάλλαγμα ένταξή της στο ΝΑΤΟ και η επίσης ανεπιφύλακτη υποστήριξή της για ένταξη στην ΕΕ, σε συνδυασμό με την άρση του εμπόλεμου και την παραμέληση Βορειοηπειρωτικού, προκαλούν και νέες από μέρους της φιλοδοξίες εις βάρος των γειτόνων της και ιδιαίτερα έναντι της χώρας μας. Οι, μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού καθεστώτος, ηγέτες της έχουν αποκομίσει κατά καιρούς σημαντικά πολιτικά κέρδη δωρεάν από τις επαφές τους με τους Έλληνες και την Ελλάδα, ενώ η όλη ελληνική εφεκτικότητα, κυρίως στο βορειοηπειρωτικό θέμα, ανταποδίδεται από τους Αλβανούς με χάρτες μιας «Μεγάλης Αλβανίας», που περιλαμβάνουν Φλώρινα, Καστοριά, Ιωάννινα, Πρέβεζα και Κέρκυρα.

Από όλες τις πληροφορίες προκύπτει το αβίαστο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα απειλείται σοβαρά και από την Αλβανία και ότι επιβάλλεται να εγκαταλείψει, απέναντι στις ποικίλες αλβανικές προκλήσεις, την απολύτως παθητική της στάση και τις σχεδόν ανύπαρκτες σχετικές θέσεις και αντιδράσεις της, επικεντρώνοντας την πολιτική της στην κατά το δυνατόν διόρθωση των παλαιών λαθών της και συγχρόνως να καταστεί περισσότερο προσεκτική σε σχέση με την αλβανική επιδίωξη ένταξης στην ΕΕ.
Share on Google Plus

About Queer Shadow

Αλλόκοτη Σκιά
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου