Ποια ήταν τελικά η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων - Η πραγματική ιστορία του κοριτσιού πίσω από την Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων!

Τα βιβλία του Lewis Carroll τον ανέδειξαν σε έναν παγκοσμίου κλάσης συγγραφέα. Τα κλασικά πλέον παραμύθια του με την «Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων» έχουν αγαπηθεί από γενιές παιδιών σε όλο τον κόσμο. Όμως, πριν το θάνατό του αποκάλυψε ότι είχε ευχηθεί να μην τα είχε γράψει ποτέ, καθώς απεχθανόταν τη φήμη που του έφερε η συγκεκριμένη επιτυχία.

Από την ταινία του Tim Burton (2010).

Ο εσωστρεφής συγγραφέας, Lewis Carroll , του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Charles Lutwidge Dodgson, έγραψε το κλασικό «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» που εκδόθηκε το 1865 από τον εκδοτικό οίκο Macmillan and Co. Μέχρι το 1898 το θάνατο του το βιβλίο είχε γίνει το πιο δημοφιλή παιδικό, ενώ μέχρι το 1932 ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο. Ακόμα και η βασίλισσα Βικτώρια είχε λατρέψει τις ιστορίες του κι είχε ζητήσει το δεύτερο βιβλίο της σειράς να αφιερωθεί σε εκείνην.

(Σκίτσο του συγγραφέα)

Γιατί μίσησε τη μεγαλύτερη του επιτυχία;

Ο κύριος λόγος της απέχθειας του απέναντι στη μεγαλύτερη δημιουργία του ήταν η κρυφή ιστορία πίσω από αυτήν. Συγκεκριμένα η σχέση του με την ανήλικη τότε Alice Liddell την εποχή που το κύριο ενδιαφέρον του ήταν η φωτογραφία. Μάλιστα με βάση αυτό το γεγονός είχαν οργιάσει οι φήμες για μη αποδεκτές σχέσεις του με ανήλικα κορίτσια. Ο ζωή του κλονιζόταν από την καχυποψία του κόσμου ότι μπορεί να ήταν παιδόφιλος.

(Πορτέτο του συγγραφέα με την κόρη του φίλου του, Alice Liddell)

Η μικρή Alice μούσα του

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Carroll ήταν σε εκδρομή με την οικογένεια του φίλου του Henry Liddell. Oι δυο άντρες είχαν γνωριστεί όταν η οικογένεια του δεύτερου είχε μετακομίσει στην Οξφόρδη. Πόζαραν για τον Carroll και εκείνος τους συνόδευε στις κυριακάτικες βόλτες τους, περνώντας ιδιαίτερα περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, τα οποία τον συμπαθούσαν καθώς τα απασχολούσε με τις ευφάνταστες ιστορίες του.

Κάποτε, στις 4 Ιουλίου του 1862, σε μια βαρκάδα για πικ-νικ, η 10άχρονη τότε Aice ζήτησε από τον Carroll να πει σε εκείνην και τις αδερφές της, την Edith (8 ετών) και τη Lorina (13 ετών) μια ιστορία. Η ιστορία που σκαρφίστηκε είχε ως ηρωίδα τις περιπέτειες ενός μικρού κοριτσιού που το έλεγαν Alice όταν αυτό πέφτει σε μια κουνελότρυπα.

Σε κάθε βόλτα με τα παιδιά της οικογένειας ο Carroll διάνθιζε ακόμα περισσότερο το παραμύθι του, μέχρι που δόθηκε στη δημοσιότητα το 1865. Ενώ, το 1871 ακολούθησε και το δεύτερο μέρος των ιστοριών.

(Με την Alice,τότε περίπου 7 ετών)

Η περίεργη ιστορία του Lewis και της Alice

Η σχέση μεταξύ των Liddell και Carroll παραμένει μέχρι σήμερα η πηγή πολλών διαφωνιών. Πολλοί βιογράφοι υποθέτουν ότι είχε παιδεραστική έλξη προς το κορίτσι. Όμως, τα στοιχεία μέσα από τα βιβλία του δεν συνηγορούν σε αυτό. Βέβαια, κάποια κομμάτια του παζλ ενώνονται με διάφορες εικασίες και συμπεράσματα από το προσωπικό ημερολόγιο του Carroll.

Όταν συνάντησε την οικογένεια Liddell το 1855, άρχισε να περνάει πολύ χρόνο με τα παιδιά, απασχολώντας τα τόσο ως θέματα των φωτογραφικών πειραματισμών του όσο και ως κοινό για τις ιστορίες του.

Συχνά αναφέρεται ότι η Alice ήταν το αγαπημένο του θέμα σε αυτά τα χρόνια, ενώ λέγεται μάλιστα ότι ο λόγος που η οικογένεια διέκοψε κάθε είδους σχέσεις με τον συγγραφέα ήταν όταν αρνήθηκε εκείνος να παντρευτεί την τότε 11 ετών Alice. H μητέρα της είχε παρατηρήσει την περίεργη σχέση του παιδιού με τον Carroll και μετά από συζήτηση με τον πατέρα της μικρής Henry, θεώρησαν ότι ένας γάμος ήταν ο μόνος τρόπος να αποκατασταθεί το όνομα της οικογένειας που ήδη είχε γίνει βορά στα αδηφάγα στόματα διαφόρων κακοπροαίρετων.

Η άρνηση του σηματοδότησε αφενός το τέλος των σχέσεων με την οικογένεια, κι αφετέρου το τέλος της ενασχόλησης του με τη φωτογραφία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Carroll είχε στη συλλογή του πάνω από 3.000 φωτογραφίες, όπου η συντριπτική πλειοψηφία είχαν ως θέμα ανήλικα κορίτσια. Ένα μεγάλο μέρος του αρχείου καταστράφηκε από τον ίδιο, ενώ το υπόλοιπο σώζεται από τους συγγενείς του.

Την υποψία ότι κάτι μπορεί να συνέβαινε με την μικρή Alice ενίσχυσε το γεγονός ότι από το προσωπικό του ημερολόγια έλειπαν εκείνες οι σελίδες που περιέγραφαν την ρήξη με την οικογένεια Liddell. Ακόμη σε μεταγενέστερα δοκίμια κι έρευνες για τη ζωή του, παρότι υποστηρίζεται ότι έχουν βρεθεί, το οικογενειακό του περιβάλλον αρνείται να τις δώσει στη δημοσιότητα.